เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่จะทำให้อุปสรรคไม่เป็นอุปสรรคสำหรับคุณ

มันยากที่จะโฟกัสอยู่กับแต่เป้าหมายของเรา เป้าหมายของเราจึงต้องเป็นสิ่งที่สำคัญและยิ่งใหญ่เพียงพอ ไม่ว่าเป้าหมายของคุณจะเป็นอะไร เรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องลูก เรื่องการใช้ชีวิตหลังเกษียณ เรื่องการหาคู่ ฯลฯ จงตั้งเป้าหมายให้ใหญ่เข้าไว้เพราะมันใช้พลังสมองเท่าๆกันในการตั้งเป้าหมายไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ แต่สิ่งที่คุณจะได้รับจากการตั้งเป้าหมายที่ใหญ่ของคุณเมื่อเทียบกับเป้าหมายที่เล็กนั้นต่างกัน แม้คุณไปไม่ถึงดวงจันทร์คุณก็ยังอยู่ท่ามกลางหมู่ดาว สำคัญแค่คุณได้รู้สึกหลังจากคุณได้ลงมือทำมันและได้ภูมิใจกับสิ่งที่คุณทำได้และได้ทำมัน คุณได้เล่าให้ลูกๆหลานๆด้วยความภูมิใจว่าครั้งหนึ่งคุณได้ลงมือทำตามความฝันที่ยิ่งใหญ่ของคุณ ลูกๆของคุณจะดูคุณเป็นตัวอย่างที่เขาจะมีพลังไล่ล่าความฝันของเขาเช่นเดียวกับคุณ หากคุณตั้งเป้าหมายที่ใหญ่ได้แล้วคุณก็ต้องทำให้ตัวคุณเองมองเห็นมันในทุกวัน สิ่งที่ทำได้คือคุณเขียนแล้วติดเป้าหมายของคุณไว้ในที่ที่คุณจะมองเห็นมันได้ในทุกๆวันยิ่งบ่อยยิ่งดีเพราะคุณจะมองเห็นสิ่งต่างๆเป็นปัญหาและอุปสรรคเมื่อคุณละสายตาหรือลืมเป้าหมายของคุณ สิ่งที่ยากที่สุดคือการที่คุณจะต่อสู้พยายามทำตามเป้าหมายของคุณให้ได้ต่อเนื่อง โฟกัสกับความสำเร็จที่คุณต้องการเพราะหลายๆคนล้มเลิกมันไปเสียก่อนอย่างน่าเสียดาย คนที่ประสบความสำเร็จทั้งหลายเหล่านั้นผ่านการล้มมามากแล้วแต่เขาไม่ได้เอาการล้มของเขามาเป็นเหตุผลหรือข้ออ้างที่เขาจะเลิกไล่ล่าความฝันของเขา นักกีฬาทั้งหลายที่ประสบความสำเร็จก็ต้องผ่านการฝึกฝน ผ่านการพลาดหวัง ผ่านการฝึกหนักที่แม้จะทำให้พวกเขาเหนื่อยเท่าไหร่แต่เพียงเพราะเขาอยากเป็นที่ 1 ในสิ่งที่เขาทำอยู่ เขาเห็นภาพตัวเองยืนอยู่บนโพเดียมรับรางวัลที่ 1 เขาจึงมีความพยายามที่จะเอาชนะตัวเองให้ได้ เคล็ดลับที่ผมคิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับหลายๆคนคือคุณควรผลักดันตัวคุุณให้ออกจากโซนแห่งความสบาย (Comfort zone) ของคุณในทุกวันๆ ผมเกลียดการวิ่งมาตั้งแต่เด็กแต่ด้วยสุขภาพแล้วผมต้องมาหัดเริ่มจากการเดินออกกำลังกายมาค่อยๆวิ่งได้บ้าง 1-2 กิโล จนขยับเพิ่มมาเรื่อยๆแล้วสุดท้ายตั้งใจจะวิ่งให้จบระยะมาราธอนในเวลาไม่เกิน 4 ชั่วโมงให้ได้ซึ่งผมก็ทำมันได้ 4 ครั้งในชีวิต แต่ละครั้งที่ทำมันได้นั้นมันเหนื่อยมากและผมต้องเตรียมตัวฝึกซ้อมเป็นอย่างมาก ผมทุ่มเทให้การทำตามความฝันของผมจนสุดท้ายผมทำมันได้ ผมบอกได้ว่าระหว่างการลงแข่งวิ่งมาราธอนนั้นคุณต้องทะเลาะกับร่างกายและความเหนื่อยล้าและทุกเสียงในหัวของคุณที่บอกให้คุณหยุดวิ่งตลอดเวลาที่คุณวิ่งอยู่ในสนาม สิ่งที่ทำให้ผมสามารถวิ่งจบได้ในเวลาไม่ถึง 4 ชั่วโมงได้นั้นก็คือการที่เห็นภาพของตัวเองประสบความสำเร็จอยู่หลังเส้นชัย สามารถบอกลูกได้ว่าพ่อทำสำเร็จตามที่พ่อตั้งใจไว้ ผมเชื่อว่าขีดจำกัดของคนนั้นเกิดขึ้นจากการที่เราจำกัดตัวของเราเองซึ่งความเชื่อส่วนมากนั้นก็มาจากการสั่งสอนของพ่อหรือแม่ของเรา หรือคนรอบๆตัวเรา หากเราไปอยู่กับกลุ่มคนที่เขาประสบความสำเร็จมา คนที่เคยวิ่งมาราธอนได้ต่ำกว่า 4 ชั่วโมง เราก็จะมีความเชื่อว่ามันเป็นเรื่องปกติที่ทำกันได้แต่ทุกๆเป้าหมายที่เราจะไปให้ถึงนั้นมันก็จะมีสิ่งที่ต้องแลกมา ไม่ว่าจะเป็นเวลาที่คุณต้องเสียสละ และความพยายามและความเหนื่อยที่จะเกิดขึ้นระหว่างทาง ความเสียใจและสิ่งต่างๆที่จะดึงคุณออกจากเป้าหมายของคุณคุณจะเริ่มมองเห็นสิ่งต่างๆเป็นอุปสรรคและปัญหาเมื่อคุณละสายตาจากเป้าหมายที่สำคัญของคุณ ผมจึงบอกว่าเป้าหมายของคุณต้องยิ่งใหญ่และสำคัญมากพอที่จะพาคุณมองข้ามเรื่องต่างๆให้มันไม่ใช่อุปสรรคแต่เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่คุณต้องทำเพื่อผ่านมันไป